عسل ماده قندی چسبناک و غلیظی می باشد که توسط زنبور عسل در دل طبیعت درست می شود. عسل یا همان شهد که در زبان فارسی به آن انگبین هم می گویند، ماده قندی غلیظی است که پر از مواد ویتامینی و مواد مغذی دیگر می باشد. عسل علاوه بر خاصیت تغذیه ای که دارد، دارای خواص دارویی هم می باشد. بصورتی که در ادیان مختلف از آن نام برده شده است و حتی در قرآن سوره ای به نام نحل (زنبور عسل) وجود دارد. زنبورهای عسل در پرواز خود به روی گل ها از شهد گل ها مکیده و مقداری از آن شهد را در داخل عسل دان خود ذخیره می کنند و زمانی که برمیگردند این گرده ها در بدن آن ها با مواد دیگر مخلوط می شود و به صورت قطرات عسل در لانه هایی که خودشان ساخته اند و به کندو شناخته می شود، ذخیره می کنند.

عسل چیست؟

عسل ماده چسبنده و غلیظی می باشد که هر چقدر مقدار آب آن کمتر باشد، چسبندگی و غلظت آن بیشتر خواهد بود و با توجه به منطقه ای که زنبور در آن تغذیه کرده و نوع گیاهانی که استفاده می کند، رنگ و غلظت عسل متفاوت است. عسل یک ماده غذایی اسیدی می باشد ولی به خاطر میزان قندی که در آن است، این حالت اسیدی حس نمی شود. عسل تنها ماده غذایی می باشد که فاسد نمی شود، البته چناچه عسل حرارتی بیش از 60 درجه ببیند، کلیه خواص آن از بین می رود.

در زمان های گذشته در مصر باستان از عسل برای مومیایی کردن و حفظ اجساد استفاده می شده است. عسل دارای خواص درمانی فراوانی می باشد و در زخم بندی ها و ضدعفونی کردن ها از آن استفاده می شده است. در مقالاتی که آمده در مصر باستان از مخلوط عسل، گندم و جو به جای الکل استفاده می شده است. امروزه دانشمندان متوجه خواص عسل طبیعی شده اند و از آن استفاده می کنند. علاوه بر خود عسل از لانه زنبور یا همان کند هم استفاده های فراوانی می شود.

مواد درون عسل

رنگ عسل بستگی به گیاهی دارد که زنبور از آن تغذیه می کند از رنگ سفید گرفته تا قهوه ای و حتی قرمز. اگر زنبور از درخت اقاقیا تغذیه کند، رنگ عسل روشن و سفید می شود و اگر از آویشن تغذیه کند رنگ آن ممکن است به قرمز تغییر کند. عسل دارای مواد مختلفی است که مهمترین آن ها عبارتند از:

قندها: که از گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. اگر گلوکز آن زیاد باشد زودتر متبلور می شود و چناچه فروکتوز آن بیشتر باشد شیرین تر می شود.
آب: هرچقدر میزان آب آن کمتر باشد، عسل از غلظت بیشتری برخوردار خواهد بود.
آنزیم ها: از بدن زنبور وارد آن می شود و شامل اینورتازها، آمیلازها، گلوگز اکسیداز، کاتالاز و اینولاز می باشد.
اسیدها: عسل اسیدیته بالایی دارد و شامل اسیدهای مختلفی مانند اسید گلوکونیک می باشد. همینطور مقداری اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه ای در عسل وجود دارد. بودن این اسیدیته در اصل موجب پیشگیری از تخمیر و فساد می شود.
ویتامین ها: عسل 5 نوع ویتامین A,B,C,D,K در خود دارد.